Dear Santa..

Και εκεί που κάθομαι κάτω από το φρεσκοστολισμένο μου δέντρο και σκέφτομαι διάφορα, συμπληρώνοντας στο νοητό μου μπλοκάκι, τί θέλω από τον Άγιο- Βασίλη, από τον καινούριο χρόνο, από το πνεύμα των Χριστουγέννων, από.. από ό,τι άλλο έχουμε επινοήσει τελοσπάντων για να ζητάμε, να ζητάμε, να ζητάμε...., συνειδητοποιώ ότι έχω χάσει τη μπάλα (να θυμηθώ να ζητήσω μία..)και το μέτρημα επίσης.. Κάθε χρόνο λοιπόν τα ίδια.. Μας έμαθαν από μικρά παιδιά, πως τα Χριστούγεννα δίνουμε και παίρνουμε αγάπη.. Αργότερα καταλάβαμε ότι δίνουμε και παίρνουμε και μερικά δώρα, συμβολικά, για να δείξουμε την αγάπη μας.. Και καταλήξαμε να περιμένουμε αυτές τις μέρες για να ζητήσουμε επιτέλους κι εμείς κάτι.. Δεν θέλω να σχολιάσω καθόλου την τετριμμένη πια άποψη, ότι μόνο ζητάμε και δεν δίνουμε τίποτα.. Όχι γιατί το συζητάνε όλοι, ούτε γιατί δεν με απασχολεί.. Απλά δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν είναι λάθος τελικά ή όχι.

Θα προσεγγίσω το θέμα από μία καθαρά εγωιστική πλευρά (σχεδον όσο εγωιστική είναι και η λίστα μου.. ). Κάθε χρόνο λοιπόν έχουμε στο μυαλό μας κάποια πράγματα που θέλουμε να αποκτήσουμε, ή καλύτερα να μας χαριστούν. Δεν αναφέρομαι στα υλικά μόνο. Είναι γενικό το κακό. Το θέμα είναι, ότι, λειτουργώντας όπως ακριβώς ορίζει η φύση μας, χάνουμε το μέτρο (να ζητήσω και ένα τέτοιο..). Και πού είναι το κακό θα μου πείτε.. Και θα έχετε και δίκιο. Εγώ, σου λέει, θέλω να το χάσω το μέτρο φίλος. Δεν το γουστάρω. Τι γίνεται όμως, όταν τελικά αυτά που παίρνεις ( ναι ναι.. αυτά ακριβώς που σκέφτεσαι..αλλά μην σκέφτεσαι έτσι μέρες που είναι.. ) είναι πολύ λιγότερα των προσδοκιών σου?? Ή μάλλον των απαιτήσεών σου? Τι?? Απογοητεύεσαι?? Αποκλείεται. Δεν το πιστεύω. Μα γιατί? Δεν σου έμαθαν πως όσα ζητήσεις από τη ζωή θα σου τα δώσει, αρκεί να τα διεκδικήσεις? Δεν μαθαίνεις τόσα χρόνια, ότι πρέπει να βάζεις στόχους και να μην απογοητεύεσαι από τις αποτυχίες?? Να ζητάς συνέχεια το «κάτι παραπάνω» και να μην βολεύεσαι με όσα έχεις γιατί πάντα υπάρχει κάτι παραπανω?? Βέεεβαια. Και μετά ξύπνησες ένα πρωϊνό Πρωτοχρονιάς, ΠΑΛΙ έτοιμος να ανοίξεις τα δώρα σου. Περιμένεις κάθε μέρα που θα ξημερώνει, να υπάρχει ένα νοητο κουτί, κάτω από το νοητό σου δέντρο, κάτω από το οποίο είχες φτιάξει την νοητή σου λίστα. Ένα κουτί που θα έχει κάθε μέρα ένα καινούριο δώρο για σένα. Τη μία μέρα έναν καινούριο φίλο, την άλλη ένα καινούριο αυτοκίνητο, την άλλη μία καλύτερη δουλειά, έναν έρωτα, ενα ωραίο ταξίδι και πάει λέγοντας..(να θυμηθώ να βάλω και αυτά στη λίστα μου..). Έχεις πειστεί τόσο πολύ πως όλα αυτά θα έρθουν σε σένα από μόνα τους, και αυτό και μόνο σου φτιάχνει την διάθεση. Για λίγο.. Γιατί προφανώς δεν είσαι ήρωας παραμυθιού.. Κι ας ζείς με «παραμύθια».. Και κάθε μέρα που περνάει, όλο και τσαλακώνεις την λίστα σου.. Όλο και σβήνεις κάτι.. Και έτσι φτάνεις παραμονές Χριστουγέννων πάλι, και φτιάχνεις μία καινούρια λίστα, διπλάσια, γιατί είπαμε, να ζητάς πάντα το «κάτι παραπάνω». Παραπάνω από αυτό που ήδη έχεις εννοείται. Σωστά?? Σωστα. Ωραία τα λέω.

Ας κάνουμε κάτι μαζί τώρα. Φτιάξε μία καινούρια λίστα, που να περιέχει όλα αυτά που έχεις. Τι?? Έλα τώρα. Δεν μπορεί να είναι τόσα. Αυτά είναι τα βασικά. Θα έπρεπε να σου αρκούν. Τι? Α ναι.. Είπαμε το κάτι παραπάνω. Και όλα όσα έχεις στη λίστα σου ειναι αυτό το κατι?? Μήπως είναι κάτι παραπάνω από το κάτι παραπανω. Καταλάβατε πού το πάω?? Όχι?? (ναι αλλά δεν με βοηθάτε.. :> ) Σταματήστε να ζητάτε. Τέλος. Τέρμα. Φτάνει. Enough.

Φέτος τα Χριστούγεννα, περάστε όσο πιο καλά μπορείτε, με ό,τι έχετε. Και αφήστε την νέα χρονιά να σας χαρίσει απλόχερα ότι έχει να σας δώσει. Όταν περιμένεις πολλά και δεν έρχονται, απογοητεύεσαι. Και δεν χαίρεσαι ούτε αυτά που σου χαρίζονται. Γιατί τι νόημα έχει να ανοίξουμε το κουτί με το δώρο αν ξέρουμε τι έχει μέσα? Αυτό είναι το μαγικό.. Και μόνο τότε μπορούμε να νιώσουμε πραγματική χαρά. Καμία καινούρια χρονιά, κανένας «Άγιος-Βασίλης» και κανείς μα κανείς, δεν είναι υποχρεωμένοι να μας δώσουν ό,τι ζητήσουμε. Και ξέρετε ποιό είναι το τραγικότερο όλων?? Όλα αυτά δεν είναι καινούρια.. Δεν ανακαλύψαμε την Αμερική σήμερα ξαφνικά.. Τα έχουμε σκεφτεί όλοι κάποια στιγμή, είμαι σίγουρη.. (πιστεύω σε σας κατά βάθος..) Το θέμα είναι ότι μερικές φορές πρέπει κάποιος να μας το υπενθυμίζει.. Το γιατί δεν το ξέρω. Αυτό που ξέρω, είναι πως κάθε χρόνο όλοι μας (εγώ πρώτη και «καλύτερη» ), περιμένουμε ότι τη νέα χρονιά θα γίνει κάτι μαγικό. Δεν το πιστεύουμε στην πραγματικότητα.. Απλά έτσι μας έχουν μάθει να σκεφτόμαστε. Κανείς δε λέει να μην θέλουμε το καλύτερο. Αλλά να το διεκδικούμε, να βάζουμε στόχους. Τίποτα δεν γίνεται δια μαγείας. Κανείς δεν έχει να μας δώσει ένα τέτοιο δώρο.

Η λίστα που θα φτιάξουμε φέτος, ας είναι λίστα στόχων και τα δώρα ας τα αφήσουμε να είναι απλά δώρα. Μπορώ να κάθομαι για ώρες και να αναλύω τα γιατί και τα πώς (δεν θέλω σχόλια..) αλλά δεν θα το κάνω. Στο όνομα της αυτοσυγκράτησης την οποία επικαλούμαι παραπάνω, θα συγκρατηθώ κι εγώ. Απλά θυμηθείτε να μη ζητήσετε τίποτα. Και η ζωή θα σας φέρει από μόνη της.. Πιστέψτε μόνο σε αυτό.. 

Κάπου διάβασα αυτό.. «Ζήσε σαν να πιστεύεις και η πίστη θα σου δοθεί».. 

Συνεχίζεται...